-
1 rozświetlić się
сов.освети́ться; озари́ться -
2 rozświetlić\ się
сов. осветиться; озариться -
3 rozświetlić
rozświetlać się erleuchtet werden, hell werden -
4 rozwidnić się
сов.1) освети́ться, озари́ться2) безл. рассвести́Syn: -
5 rozwidnić\ się
сов. 1. осветиться, озариться;2. безл. рассвести+1. rozświetlić się, rozjaśnić się 2. rozednieć
-
6 rozświetl|ić
pf — rozświetl|ać impf Ⅰ vt 1. (uczynić jasnym) to lighten up, to illuminate- błyskawice raz po raz rozświetlały niebo every now and then lightning illuminated the sky2. przen. (uczynić radosnym) to brighten up- uśmiech rozświetlił mu twarz a smile brightened up his face3. (uczynić zrozumiałym) to throw light on [zagadkę, zawiłą kwestię] Ⅱ rozświetlić się — rozświetlać się (rozbłysnąć) to lighten- niebo rozświetliło się łuną pożarów the sky lightened with the glow of the firesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozświetl|ić
-
7 rozgorzeć
-
8 rozświe|cić
pf — rozświec|ać impf Ⅰ vt książk. (rozświetlić) to lighten up, to illuminate [pokój, noc]- blask księżyca rozświecił taflę jeziora the moon illuminated the surface of the lakeⅡ rozświecić się — rozświecać się książk. (rozbłysnąć) to lighten (up), to be illuminated- okna rozświeciły się blaskiem pożaru the windows were illuminated with the blaze of the fire- jej oczy rozświeciły się radością her eyes lightened (up) with joyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozświe|cić
-
9 rozświetlać
rozświetlać się erleuchtet werden, hell werden
См. также в других словарях:
rozświetlać się – rozświetlić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się oświetlonym, widnym, jasnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokój rozświetlał się od blasku świec. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozświetlić — dk VIa, rozświetlićlę, rozświetlićlisz, rozświetlićświetl, rozświetlićlił, rozświetlićlony rozświetlać ndk I, rozświetlićam, rozświetlićasz, rozświetlićają, rozświetlićaj, rozświetlićał, rozświetlićany 1. «uczynić coś jasnym, widnym; oświetlić,… … Słownik języka polskiego
rozjarzyć — dk VIb, rozjarzyćrzę, rozjarzyćrzysz, rozjarzyćjarz, rozjarzyćrzył, rozjarzyćrzony rozjarzać ndk I, rozjarzyćam, rozjarzyćasz, rozjarzyćają, rozjarzyćaj, rozjarzyćał, rozjarzyćany, rzad. «sprawić, że coś się jarzy, jasno pali; rozżarzyć,… … Słownik języka polskiego
rozgorzeć — dk III, rozgorzećeję, rozgorzećejesz, rozgorzećej, rozgorzećrzał, rozgorzećeli, rozgorzećrzały, rozgorzećrzali 1. «rozpalić się, zapłonąć; rozświetlić się, zajaśnieć» Ognisko rozgorzało na polanie. Niebo rozgorzało łunami pożarów. ◊ Rozgorzeć… … Słownik języka polskiego
rozświetlać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozświetlaćam, rozświetlaća, rozświetlaćają, rozświetlaćany {{/stl 8}}– rozświetlić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozświetlaćlę, rozświetlaćli, rozświetlaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zapalić — dk VIa, zapalićlę, zapalićlisz, zapalićpal, zapalićlił, zapalićlony zapalać ndk I, zapalićam, zapalićasz, zapalićają, zapalićaj, zapalićał, zapalićany 1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić» Zapalić gaz … Słownik języka polskiego
koszt — 1. Bawić się, zabawić się cudzym, czyimś kosztem «natrząsać się z kogoś, czynić, uczynić kogoś przedmiotem zabawy, żartów»: (...) postaci bez wrażliwości, zabawiające się cudzym kosztem (...). P. Kuncewicz, Agonia. 2. Niewielkim, tanim kosztem a) … Słownik frazeologiczny
rozpromienić — dk VIa, rozpromienićnię, rozpromienićnisz, rozpromienićmień, rozpromienićnił, rozpromienićniony rozpromieniać ndk I, rozpromienićam, rozpromienićasz, rozpromienićają, rozpromienićaj, rozpromienićał, rozpromienićany, książk. «uczynić promiennym,… … Słownik języka polskiego
rozbielić — dk VIa, rozbielićlę, rozbielićlisz, rozbielićbiel, rozbielićlił, rozbielićlony rozbielać ndk I, rozbielićam, rozbielićasz, rozbielićają, rozbielićaj, rozbielićał, rozbielićany 1. «nadać jaśniejszy odcień przez dodanie białej farby» Subtelna gama… … Słownik języka polskiego
rozświecić — dk VIa, rozświecićcę, rozświecićcisz, rozświecićświeć, rozświecićcił, rozświecićcony rozświecać ndk I, rozświecićam, rozświecićasz, rozświecićają, rozświecićaj, rozświecićał, rozświecićany, książk. «uczynić coś świecącym, jasnym; rozświetlić,… … Słownik języka polskiego